Ervaringen

Jongen van 4 jaar

Mooie ervaring van ouders over het traject van hun zoon bij Hans:

“Ken je dat gevoel, dat je met je handen in je haar zit? Je met je rug tegen de muur aan staat? Je niet meer weet hoe je het kunt oplossen, omdat je al 100.000 manieren geprobeerd hebt? Zo voelde wij ons met betrekking tot onze 4 jarige zoon. Verdriet, boosheid, angst, allemaal gevoelens en emoties waar vooral hij mee kampte. We probeerde hem zelf te helpen, maar elke stap vooruit waren er weer 3 terug bleek later. Tot iemand ons vertelde over Hans.
Een rustige, goed luisterende man, waar onze zoon zich direct bij op zijn gemak voelde. Hans was niet iemand die hem iets ging leren, of waar hij perse dingen van moest doen en naar moest luisteren. Nee, Hans was gewoon zijn grote vriend, waar hij 45 minuten per week mocht spelen (spelletjes, kleuren/tekenen/stickers plakken, binnen voetballen, op de muur tekenen etc.), vertellen hoe het allemaal is gegaan de afgelopen week, en waar hij écht zichzelf kon zijn en alle aandacht kreeg. Wat hij natuurlijk niet wist was dat Hans door gesprekken te voeren al een sturing kon geven aan zijn gedrag en gedachten. Later kwam daar nog een werkboekje bij, waar ze samen dingen in lazen en opdrachten in maakte die hij thuis en op school moest uitvoeren en die hem vooral heel veel stof tot nadenken, en handvaten gaven. Ook dat ging vol overgave! De laatste 4 weken hing er bij ons in de keuken en op school een kalender. Hierop werden door middel van smiley’s aangegeven hoe het die dag is gegaan, waar de verbeterpunten lagen en werd hij op die manier heel bewust van zijn gedrag.
Ook kon Hans ons, als ouders, goede bruikbare tips geven, waar we écht iets mee konden. Het contact verliep heel prettig en persoonlijk. Korte lijntjes, ook met de leerkracht van school. We zijn echt heel blij dat Hans met onze zoon als de slag is gegaan en hij nu weer het fijne jongetje is, die hij de afgelopen jaren geweest is!”

Meisje van 11-jaar

Ik kwam bij Hans omdat ik me onzeker voelde over velen dingen. Ik durfde geen boodschappen te doen, als ze me iets vroegen en ik dacht dat ik het niet kon, had ik de tranen in mijn ogen. Hier zijn we samen aan gaan werken. Bij Hans begonnen elke week met een leuk spelletje. Daarna kwamen de opdrachten met Smileys. Die ik mee naar huis nam en waar ik heel serieus mee om ging. Ik ging zelf naar de winkel en dat ging goed, was erg trots op mezelf, dus ik tekende een smiley met een brede glimlach. Zo hebben we vele opdrachten gedaan. Waardoor ik me beter voelde. Hans je bent een lieve en gezellige man.Ik vond het leuke tijd bij jouw, en heb veel geleerd.Ik zou dit degene aanraden die het nodig hebben. Bedankt voor alles!!

Concentratie problemen

Onze zoon van 7 jaar ondervond met name op school problemen door een gebrek aan concentratievermogen. Dit ging ten koste van zijn leerprestaties en uiteindelijk ook van het plezier dat hij aan school beleefde. Om te voorkomen dat hij verder vastliep hebben we de hulp van Hans Jeronimus ingeschakeld. Bij Hans heeft hij geleerd om zelf in te zien wat er mis ging en, nog belangrijker, wat hij daar zelf aan zou kunnen doen. Hij mocht hiervoor zelf een schema ontwerpen en dat vond hij erg leuk om te doen. De positieve benadering hierin van Hans maakte hem een stuk zelfverzekerder. Het heeft even geduurd voordat ons zoontje zich deze ‘werkwijze’ eigen had gemaakt, maar inmiddels zijn we enkele maanden verder en gaat het prima!

Zelfvertrouwen

Bij het okc heb ik heel veel geleerd en het heeft me echt heel erg geholpen bij mijn zelfvertrouwen probleem en het was altijd wel leuk en gezellig maar soms waren er ook wel dingen die ik niet zo leuk vond. En dat zag jij (hans) dat meteen. Zoals toen ik in het boekje aan het werken was en toen zag jij (hans) dat en de volgende keer vroeg hij aan mij: vond je in het boekje werken leuk of niet? Toen zei ik: nee niet zo. Hans zij: dat merkte ik al. Dus toen gingen we gewoon op een blaadje werken maar wel een beetje de opdrachten uit het boekje volgens mij en dat vond ik wel fijn werken. We hebben ook veel gelachen en elke dag kwam ik lachend thuis en verteld alles wat we hadden geleerd die dag. Ik vond het dan ook jammer toen ik klaar was met het okc. Maar ook weer blij want ik was van mijn zelfvertrouwen probleem af. Okee ik moest nog wat oefenen maar ik heb ook het blauwe briefje dat we samen hadden gemaakt op school liggen. Ik vind dat het me echt heeft gelopen. Het was heel leuk bij je Hans. Groetje M.

Onzekerheid

Ik ben bij hans bij okc geweest omdat ik van veel docenten te horen kreeg dat ik onzeker was, dit zag ik zelf niet zo en dat is ook niet zo. Ik zag zelf de nut er niet zo van in om naar okc te gaan maar ik had het toch maar gedaan uiteindelijk. Dit is toch wel goed geweest want ik heb er best veel geleerd. En ik heb geleerd beter over dingen na te denken want ik zei eerst heel veel weet ik niet om er maar zo snel mogelijk vanaf te zijn, daardoor zagen mensen mij ook als onzeker. Door mijn cursus doe ik dit al een stuk minder en ik laat me in de klas ook wat meer horen, af en toe misschien wat teveel maar das beter als te weinig.
Ik heb er veel geleerd bij okc en ik ben blij dat ik er geweest ben. Ook al dacht ik eerst niet dat het nodig was, ik heb er best veel aan gehad..

Boosheid

Onze zoon 7 jaar, een heerlijk en lief kind, de oudste van 3.
Onze oudste zoon is altijd heel behoudend geweest, eerst de kat uit de boom kijken, zeiden we dan altijd. Maar de laatste maanden durfde hij steeds minder, elke keer als we iets leuks wilde doen, werd mees boos, ook als er nieuwe dingen op zijn pad kwamen wist hij niet wat hij daar mee aan moest en zijn enige reactie was dan heel boos worden. De boze reacties werden meer en meer. Als ouders waren we op een punt gekomen dat we niet meer wisten hoe we met onze zoon om moesten gaan.

Op school was iedereen verbaasd. Hij was en is op school een leuke jongen die het erg goed doet en veel vrienden heeft.
Wij zijn bij Hans terecht gekomen. De eerste paar sessies wilde Hij niet en ging het stroef, dit was namelijk weer iets nieuws en dat was moeilijk. Wij als ouders hebben zelfs gedacht moeten we hier mee doorgaan? Maar na een paar weken hadden we ons vrolijk en gezellig manneke terug, natuurlijk kan hij nog wel boos worden maar wel om iets waar je boos om mag worden.
Ons gezin kan weer leuke nieuwe dingen doen! Hij zal nooit van spannende activiteiten houden. Maar dit jaar op schoolreis was geen probleem!

Omgaan met conflictsituaties

Wij zijn met onze zoon naar Hans toegegaan omdat hij niet lekker in zijn vel zat en moeite had om te gaan met conflictsituaties. Wekelijks ging hij naar Hans om te praten en spelletjes te doen. Dat vond hij leuk. Echter, leren en proberen gedrag te veranderen is hard werken. En je moet het zelf doen. Dat is vooral wat Hans hem geleerd heeft: dat hij zelf verantwoordelijk is voor zijn gedrag. Ook wij hebben veel gehad aan de tips die we van Hans kregen. We laten de kinderen ruzietjes zoveel mogelijk zelf oplossen, met ons op de achtergrond. Ook de school speelde een rol in de begeleiding. Onder leiding van Hans waren we één team om onze zoon te helpen. En nu, zien we een rustig tevreden kind, dat heeft leren omgaan met de scherpe kantjes van zijn mooie karakter.

Pesten

Onze zoon is op de basisschool 4 jaar gepest geweest. Toen hij ons dit vertelde hebben we meteen actie ondernomen. We dachten dat hij na verloop van tijd, dit alles een plekje had kunnen geven. Bij de overstap naar het voortgezet onderwijs bleek dat dit niet het geval was en hebben we het OKC om hulp gevraagd.

Het OKC heeft samen met onze zoon gekeken naar de problemen waar hij tegenaan liep en hoe hij hiermee omging. Ook wij als ouders konden aangeven wat voor ons moeilijk was, wat wij dachten en verwachten. Vooral de samenwerking tussen OKC, onze zoon, en wij als ouders  is heel doeltreffend. Voor onze zoon was vooral inzicht krijgen in het zelf-oplossend vermogen en dus ook weer vertrouwen krijgen in wie hij zelf is, (wat hij verwacht en hoe hij dit wil/kan bereiken) heel belangrijk geweest. Hierbij was ook altijd aandacht voor de gevolgen die zijn handelen teweegbrachten.  Dit geeft zelfvertrouwen!

Het was voor ons heel verhelderend om, onder deskundige begeleiding, aan ons probleem te werken, het heeft ons waardevolle handvatten opgeleverd. We kunnen nu vol vertrouwen weer verder. Voor ons als ouders was het goed om eens objectief naar onze eigen manier  van opvoeden te kijken.

En niet geheel onbelangrijk: onze zoon heeft de behandeling bij het OKC als fijn, ontspannen en vertrouwd ervaren. Een heel tevreden ouder.

Ik ben bij het OKC (Hans) geweest ik heb er veel geleert en ook veel gedaan ik heb mijn zelf vertrouwen weer terug gekregen en versterkt het heeft me heel erg geholpen dat ik bij het OKC ben langs geweest ik raad het zelf heel erg aan voor kinderen die gepest worden,  gepest zijn of iets anders hebben waar ze hulp bij nodig hebben ik vond het zelf heel leuk en ik voelde me er erg op mijn gemak.

Bij mij hielp het echt, Tevreden klant

Angsten en slaap problemen

Onze dochter K. is erg gevoelig voor enge films en griezelverhalen. Vorig jaar (ze was toen 11 jaar) merkten we dat ze weer iets engs had gezien of gehoord, maar ze wilde er niks over vertellen, maar we merkten wel dat ze steeds bang was: ze wilde niet alleen naar de wc gaan, niet alleen zijn in haar slaapkamer zijn, enz. We hebben heel wat uurtjes besteed om haar rustig in slaap te laten vallen (er even bij gaan liggen, bij haar kleine broertje op de kamer leggen, of even beneden op de bank…) maar onze aanpak had een totaal averechts effect: haar gedrag werd steeds extremer, iedereen (inclusief klein broertje) leed uiteindelijk aan slaapgebrek, de lontjes werden alsmaar korter…vreselijk!

Na een half jaar tobben gingen we naar de huisarts met ons probleem. Deze heeft ons doorverwezen naar het OKC, omdat we wel degelijk hulp nodig hadden, maar psychologische hulp in ons geval “te zwaar geschut” zou zijn.

Zo kwam onze dochter bij het OKC terecht. Samen hebben ze het probleem spelenderwijs onder de loep genomen en bedacht hoe K. het zélf zou kunnen oplossen. Precies het omgekeerde van wat wij als ouders hadden gedaan, werd ze aangesproken op haar eigen kracht (“eigen kracht” houdt ook in de kracht om anderen bij het probleem te betrekken en om hulp te vragen!) – en dat werkte heel goed

K. vond het leuk om naar het OKC te gaan en was erg trots op haar snelle vorderingen. Want na zes weken was het probleem uit de wereld. Inmiddels zijn we een half jaar verder en gaat het nog steeds prima. Als er tijdens een feestje weer eens een spookverhaal wordt verteld dan grijpt dat haar nog steeds aan, maar ze vertelt ons wat er gebeurd is en waarom ze het zo eng vindt. Daardoor raakt het haar minder diep en kan ze het de volgende dag alweer vergeten zijn.

Pesten

Julia (nu 11 jaar) was altijd een gezellig kind en in voor een geintje. In groep 5 begon dat te veranderen en werd ze stil, teruggetrokken, sprak nooit meer met vriendinnetjes af. Ze ging niet meer graag naar school en was in ieder geval niet meer ‘onze’ Julia.We zagen dat ze niet lekker in haar vel zat, maar konden er de vinger niet op leggen.Na veel praten met Julia kwam het hoge woord eruit. Ze werd op school gepest. Gelukkig konden we hier op school mee terecht en werd het pesten aangepakt. Maar Julia ’s zelfvertrouwen en zelfbeeld waren flink aangetast en wij konden hier niet doorheen breken (“Jullie moeten wel zeggen dat ik wel lief, leuk aardig enz. ben, want jullie zijn mijn ouders”). Via het levensatelier kwamen we terecht bij Hans. Eén keer per week drie kwartier gingen we naar Hans. Julia vond het leuk en ging er graag naar toe.

Het eerste wat ons op viel, was dat Julia weer kleding aan deed in felle kleuren, waar ze voorheen voornamelijk donkere kleding droeg, om maar niet op te vallen. De gesprekken die wij, als ouders, met Hans hadden gaven ons een goed beeld dat Julia op de goede weg was (en wij dus ook). Die gesprekken vonden we als ouders erg fijn.

Na ongeveer een jaar zijn we af gaan bouwen in frequentie en na een jaar en drie maanden waren we klaar. Nu is Julia wee ‘onze’ vrolijke meid. Ze staat haar mannetje en is niet bang om haar eigen mening te geven, al wijkt die mening af van de mening van haar klasgenootjes!

Reactie Julia

Bij Hans was het altijd leuk. We deden spelletjes (en meestal won ik). Bij Hans heb ik geleerd om beter voor mezelf op te komen, als ik iets niet snap mag ik dat best vragen. En ik ben goed zoals ik ben!